Het geschil betreft de WOZ-waardering van een in een winkelstraat gelegen pand dat in gebruik is als babyspeciaalzaak. De heffingsambtenaar heeft in de bezwaarfase geweigerd de huisnummers te verstrekken van de door hem gebruikte referentieobjecten. Wel heeft hij van deze objecten de straten genoemd, de ingangsdata van de huurovereenkomsten, de huurprijzen en de oppervlakten. De rechtbank vindt het beroep ongegrond.

In hoger beroep overweegt het hof dat X een gerechtvaardigd belang heeft als bedoeld in artikel 40 van de Wet WOZ. Het is bij een waardering gebaseerd op vergelijking met andere objecten van essentieel belang om te weten om precies welk referentieobject het gaat. Zonder dit gegeven kan een belastingplichtige de door de heffingsambtenaar verstrekte gegevens niet controleren. De heffingsambtenaar had ook de huisnummers moeten vermelden. Over de waarde oordeelt het hof dat het X vrij staat op alle manieren de door hem bepleite waarde aannemelijk te maken (HR 19-12-2003, ECLI:NL:HR:2003:AO0656 en HR 29-11-2000, ECLI:NL:HR:2000:AA8610). Hoewel bij een vergelijkingsmethode vergelijking met daadwerkelijk gerealiseerde transacties dicht bij de peildatum het uitgangspunt vormt, kan X ook ander bewijs hanteren. In het onderhavige geval hecht het hof onder andere belang aan vraagprijzen, en aan een transactieprijs die enkele jaren van de peildatum ligt. Het beroep is gegrond. Het hof stelt de waarde lager vast.