In geschil is de WOZ-waarde van het perceel van X. X stelt dat de waarde te hoog is vastgesteld omdat 85 m² aangemerkt moeten worden als openbaar water in de zin van in artikel 2, eerste lid, onderdeel d van de URUOW en daarom buiten de waarde gelaten moet worden. De gemeente is van mening dat dit water niet kwalificeert als openbare waterweg en daarom meetelt in de waarde. De rechtbank is het eens met de gemeente en stelt voorop dat in de wettekst geen omschrijving is gegeven van het begrip 'openbare waterwegen'. Uit jurisprudentie volgt dat iets een 'openbare waterweg' is als het water geregeld door zowel plezier- als beroepsvaart gebruikt wordt. Omdat er sprake is van een smalle lange inham waarbij alleen één smalle kant uitmondt op De Drecht, is hier geen sprake van. Het feit dat het mogelijk is dat derden er zouden kunnen zwemmen of hun kano zouden kunnen aanleggen en X de toegang tot dit water niet heeft belet doet niet af aan het besloten, niet openbare karakter, van dit deel van het perceel. De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.